บทนำ
ถึง อาจารที่รักใคร่โคโระ
โอฮาโยโกซายมัตโคโระเซนเซย์ (เขียนในรูปอักษรญี่ปุ่น)
ขอบคุณสำหรับการดูแลพวกเราทุกคนมากๆนะอาจาร
พวกเราช่วยกันเขียนจดหมายฉบับนี้กันขึ้นมาเลยนะอาจาร
และมันจะเป็นจดหมายฉบับสุดท้ายที่อาจารจะได้อ่าน
เพราะจะเริ่มฆ่าอาจารอย่างจริงจังตั้งแต่วันนี้ล่ะนะ <3
สวัสดี..และลาก่อน โคโระเซนเซย์
จาก นักเรียนทุกคน ห้อง 3 - E (End)
ตู๊มมมมมม!
แรงระเบิดมหาสารพุ่งโพยเข้าไปที่หนวดหมึกอาจารโคโระอย่างเต็มเปา ทำให้เกิดอาการบาดเจ็บและการสูญเสีย(หนวด) แต่ไม่มีแม้แต่การหนีของอาจารโคโระเลยแม้แต่น้อย
"สะ สุโคย...(คำอุทานในภาษาญี่ปุ่น แปลว่า สุดยอด)"เสียงอุทานดังออกมาจากอาจารโคโระด้วยความตกใจและตื่นตัวสุดๆ
ฉวบ!
เสียงหนวดของอาจารที่ฝื้นฝูเสร็จอย่ารวดเร็วดังขึ้งก่อนเก็บเสียงทุกอย่างหมด ถึงแม้ในห้องนั้นจะไม่มีเสียงอะไรอยู่แล้วก็ตาม
"คุรุ๊ฟุฟุ... เอาจริงกันแล้วสินะ"
เขาฉีกยิ้มกว้างกว่าทุกครั้งก่อนจะหายตัวไปด้วยความเร็ว 20 มีค แต่ความเร็วนั้นถ้าดูรวมแล้วความเร็วของเขาตกลงอย่างมหาสาร...
พูดคุย <3
สวัสดีค่า เรามีชื่อว่าไรท์นัทจังนะคะ แต่เรียกว่านัทเฉยๆก็ได้นะ! เราลองแต่งเรื่องนี้ดูเล่นๆ ไม่ค่อยจริงจังกับเรื่องนี้สักเท่าไหร่ ที่มาแต่งเรื่องนี้ก็... อยากเห็นอาจารเหลืองผู็จอมหื่นเคะบ้างอ่าาา เค้าไม่เคยเป็นอาจารเคะเลย เราจึงมาลองแต่งดู ไม่รู้มันจะออกมาเป็นยังไง อยากรู็ก็ติดตามดูนะคะ ขอบคุณที่เข้ามาอ่านมากๆนะคะ!
คำเตือน เรื่องนี้เป็นเรื่องรั่ว! มาก!
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น